Muhammed İkbal (Hüzün şairi)

hüznün şairi
مرا روزی گل افسردہ ئی گفت
نمود ما چو پرواز شرار است
دلم بر محنت نقش آفرین سوخت
کہ نقش کلک او ناپایدار است

 

تو ڈھونڈ رہا ہے سم افرنگ کا ترياق؟ 

اک نکتہ مرے پاس ہے شمشير کي مانند 

برندہ و صيقل زدہ و روشن و براق 

کافر کي يہ پہچان کہ آفاق ميں گم ہے 

مومن کي يہ پہچان کہ گم اس ميں ہيں آفاق!

dün deniz kıyısında hızır bana dedi ki;    

sen batı'nın  zehrine ilaçmı  arıyorsun

bende bir nükte var kılıç gibi 

keskin, bilenmiş ve berrak

kafir, bu kainatta kaybolan dır.

mümin derinliğinde ise bu kainat  kaybolur.