Muhammed İkbal
(Hüzün şairi)
hüznün şairi
مرا روزی گل افسردہ ئی گفت
نمود ما چو پرواز شرار است
دلم بر محنت نقش آفرین سوخت
کہ نقش کلک او ناپایدار است
تو ڈھونڈ رہا ہے سم افرنگ کا ترياق؟
اک نکتہ مرے پاس ہے شمشير کي مانند
برندہ و صيقل زدہ و روشن و براق
کافر کي يہ پہچان کہ آفاق ميں گم ہے
مومن کي يہ پہچان کہ گم اس ميں ہيں آفاق!
dün deniz kıyısında hızır bana dedi ki;
sen batı'nın zehrine ilaçmı arıyorsun
bende bir nükte var kılıç gibi
keskin, bilenmiş ve berrak
kafir, bu kainatta kaybolan dır.
mümin derinliğinde ise bu kainat kaybolur.